şiir
ara sıra durup düşünmeli insan çünkü çok hızlı geçiyor zaman dursan da durmasan da istediklerin bitmiyor nasıl olsa koşturma içinde geçen anlar çevredeki herkesi ama en çok seni bağlar koşturmadan geçen sakin anlar çevrendeki herkese ama en çok sana yarar nasıl yapacağım diye düşünme boşuna aslında ruhun en çok sakinliğe
iş hayatı
Başarılı olmanın sırlarını açıklayan çok olur ama aslında başarısızlıktan pek bahsedilmez...
kişisel
özmek mümkün olmalı bu bilmeceyi: Doğru olduğunu düşündüğüm bir hayatı yaşamaya çalışıyorum, bir ölçüde başarıyorum da. Ama içimden gelen hayatı yaşamaya çalışıp çalışmadığımı bilemiyorum. Unutmuşum kendi içime bakmayı.
şiir
kucağındaki bardaktan yayılan ısıyı hissetmeye çalışır gibi eli bardağın üzerinde, bakışlar uzağa uzak bir yer de yoktu gerçi bakacak Kadıköy’de, apartman girişinde en uzak nereye bakılır ki? evsiz kelimesinin anlam bulduğu anlardan biriydi arabaya yürürken üşümemeye çalışıp geceyi sokakta geçirene rastlamanın ağır gerçekliğinin bastırdığı “ne renkli” diye fotoğrafı çekilen
danışmanlık
Üzerine epeydir düşünüp gözlem yapıyorum. Radikal bir görüş ama artık eminim: Güçlü liderler içinde bulunduğu topluluklar için kısa vadede fayda, uzun vadede zayıf alanlar yaratıyor. Şöyle ki: Bu tip liderler, güçlü olmanın tabiatı gereği ve sonuç üretme beklentisinin gerektirdiği baskın tarzlarıyla işlerini yaparken kimi birey ve görüşleri bastırıyor ve (kimi
şiir
dik duracağız dediler televizyonda sanki kimse ölmemişti sanki canı yanan olmamıştı dik durunca ölenler yeniden doğacaktı yılmayacağız dediler televizyonda yılmamanın bedelini bile bile bedeli ödeyecek kendileri değilse kim tutar sizi, ne söylersen söyle şehitler, yiğitler ölmez dediler tamam da, ölenler kimdi peki? aslında yiğitlik öyle bir şey ki bu lafa
şiir
çok yalnızız aslında bu kalabalık arasında ne kadar konuşsak da onla bunla içimiz yalnız oldukça ne fayda çok uzağız aslında bu yakınlık arasında facebook, instagram, twitter da ilaç değil bu uzağa çok gururluyuz ama laf ettirmeyiz hayatımıza gurur ne ki aslında gurursuz ama onurlu olmanın yanında doyamadık hayata kızmaya kötülükler
şiir
avunuyoruz aslında attığımız her postla ne kadar bilge, mutlu ve harika hayatlarımız hep on numara yalnızlaşıyoruz aslında attığımız her postla olmayan ama olsun istediğimiz para, ev ve araba saldırganlaşıyoruz aslında attığımız her postla yüzyüze bakmıyoruz ya atıp tutmanın maliyeti on para uzaklaşıyoruz aslında attığımız her postla gerçelikten, bildiğimizden hepsi mış
şiir
vapurdan İstanbul manzarası görende ne dert kalır ne de tasa vapurmuş demek bu derdin ilacı derdi tasası aslında İstanbul’un haracı tem, e5, bostancı ve hatta baltalimanı hepsi acımadan aldı alacağını haremden geçeriz diyenler hepten ortada kaldı öyle bir yer ki bu lanet olası gitsen bir, kalsan iki türlü yüzleşmeli
kişisel
karamsarsın diyorlar bana bu ara biraz öyle galiba tamam ama nereye baksam resim kapkara merak ediyorum durum böyle olunca kim oynadı dünyanın ayarlarıyla? bugün dünden daha pahalı dün ve önceki gün de durum aynı tamam ama benim yapmak istediklerim azalmadı merak ediyorum durum böyle olunca kim oynadı dünyanın ayarlarıyla? hani
kişisel
paracıklar, paracıklar gelsin gelsin paracıklar hopi mopi bir çözüm buluruz elbet sen bana harcamadan bahset yatır herşeyi dolara forexe, anlamadığın onlarca şeye peki paran kalmayınca? o da dert mi, kredi bulunur elbet sana bedava çünkü para bedava aslında her şey sana sen hayata tüketmek için geldin ya inan tükettikçe varolmaya
kişisel
farklı olduğum için değil bana duyduğun nefret daha zengin ya da fakir olduğum için rengim, dilim, dinim ya da dinsizliğim de değil nedeni hayallerim? o hiç değil benden neden nefret etmek istediğini biliyorum çevrende nefretten başka bir şey olmadığı için edecek başka şey bulamadığın için nefret ediyorsun duyduğun nefretin benimle